Teknik Strategi Persib jeung Palasapah Budaya Sunda

Persib, kleub maenbal kareueus warga Jawa Barat. Tapi bobotohna lain wae nu dumuk di Jawa Barat.  Ketak Persib ti beh ditu mula, mun ditoong tina tilikan budaya, minangka cara pikir arketip-kolektif nu katembong dina artefak-artefak budaya Sunda. Maenbal, tarung nu enas-enas hasilna teh meunang atawa eleh.

Dina perang, dina dagang, dina elmu silat, aya karakter nu samodel kitu, nyeta ngelehkeun lawan. Ceuk budayawan Jakob Sumardjo, eleh-meunang saenyana lain karakter masarakat primordial huma. Dina elmu silat Sunda, upamana, silat lain dimaksudkeun keur ngelehkeun lawan, tapi ngabalukarkeun lawan teu deui mampuh ngalawan. Palasapahna teh “salamet jeung nyalametkeun.”

Jadi, nu dileungitkeun teh rasa mumusuhan lawan, lain jelemana. Tah, pikeun ngawasa eta tujuan silat, diperlukeun pangawasaan jurus-jurus silat nu euyeub, daya tahan nu luar biasa, kacerdasan, sarta moralitas. Ngarubuhkeun lawan mah babari. Nu hese teh ngarubuhkeun lawan bari nyalametkeun. 

Dina mangsa jayana, Persib nembongkeun karakter samodel kitu. Boga rasa percaya diri nu kuat. Dina elmu silat Sunda, eta teh disebut “eusi teh kosong jeung kosong teh eusi.” Jago silat tara ieuh adigung, tapi kalem. 
 

Harita ge Persib teh kalem-kalem wae, da percaya diri tea. Lir Si Jago Silat, Persib teu masualkeun kumaha ngelehkeun lawan, tapi kumaha carana ngelehkeun lawan kalawan elegan. Salamet jeung nyalametkeun, elmu tanding nu merlukeun persiapan prima, tur asak. Eta palasapah, ngabalukarkeun Persib tara ngagedor lawan di awal-awal pertandingan, alatan karakter budayana lain nyerang atawa agresif, tapi leuwih notog kana “kosong nu eusi” nyeta defensif-siaga. 

Dina elmu silat, eta teh disebutna pra atawa rarancang. Jago Silat leuwih miboga sikep defensif, lain agresif. Mun dina elmu silat Jawa, ieu tahap teh ditembongkeun ku sikep adeg-adeg, nu muka lolongkrang atawa ngondang lawan sangkan nyerang tiheula.

Dina silat ge aya istilah “daerah rumah tangga”, daerah radius nu bisa kahontal ku leungeun. Tah, satengahna lapang milik Persib. Eta “daerah rumah tangga” teh satekah polah dipertahankeun ku pendekar silat malar teu bisa ditorobos lawan. Mun tea mah lawan bisa norobos, mangka asup kana tahap “ngomean”, dialog, igel bareng jeung lawan. 

“Dina eta perkara, kacerdasan jeung pangalaman tanding dipidangkeun pikeun ngahindar, nangkis, sakaligus neunggeul lawan. Eta senina teh,” ceuk Jakob Sumardjo, sakumaha nu kaunggel dina bukuna “Sunda, Pola Rasionalitas Budaya.” Sipat defensif Persib kawentar pisan, tapis dina ngulinkeun “bola pendek.” Ngarebut katut ngoper bal, eta teh teknik “ngomean” Persib nu kungsi sohor. 

Eta sikep ge boga harti yen Persib satekah polah ngamankeun “daerah rumah tangga-na”. Sambil ngahindar jeung nangkis, bisa neunggeul lawan. Tanaga lawan dibeakeun, tuluy waktuna dibere “tungtung” alias teunggeulan nu ngarubuhkeun lawan. Strategi bertahan nu saenyana mah justru nyerang.

Nilik kana sajarahna, Persib teu weleh midangkeun permaenan nu elegan tur defensif. Ngaluarkeun jurus “tungtung” mun lawan geus beakeun napas atawa keur balangah. Eta teh permaenan maenbal nu endah, lir penca silat kembang. Ngahijina wiraga, wirama, jeung wirasa. Wiraga minangka kasampurnaan teknikna, wirasa mah mentalitas-moralna, ari wirama nya kaendahan permaenanana.

Wiraga, wirama, wirasa, antukna ngalahirkeun Pangeran Biru nu percaya diri ku sabab elegan. Ngelehkeun lawan ku cara wirama, seni maenbal. Kombinasi kosong-eusi, eusi-kosong, heuras-leuleus liat, leuleus liat-heuras, eta mentalitas jawara Sunda. Lagu nyitak gul, Persib mindeng nyitak gul nu endah, nu matak numuwuhkeun respek lawan.