Panineungan Abuya Dimyati Banten: Ulama Waro' nu Ngutamakeun Pentingna Ngaji 

Abuya Dimyati Banten, ngaran lengkepna mah KH Muhammad Dimyati bin Muhammad Amin al Banteni, minangka ulama masagi ti Banten. Abuya Dimyati ge dipiwanoh minangka ulama tarekat nu alim jeung waro'.

Dina sakur kasempetan Abuya Dimyati teu weleh cumeluk kana pentingna diajar katut ngaji. Dibarung kahirupan nu basajan, anjeunna jadi ulama nu dipihurmat.

Anjeunna teh gumelar taun 1925, anakna KH Muhammad Amin al Banteni jeung Hj. Ruqayah. Ti mangsa budak keneh, Abuya Dimyati geus nembongkeun kacerdasan katut kasuhudan ngaji.

Kajununan tur kacerdasanana lagu ngaji, sarta kasolehanana, tuwuh nalika tolabul ilmi. Lalakon tolabna tug tepi ka sakuliah Pulo Jawa jeung Lombok.

Di satengahing kagiatan ngajina, Abuya Dimyati mindeng didatangan ku warga tur dipakumahaan. Lian ti ngaji, sapopoena teu weleh tawajjuh ka hadratillah.

Meh ampir unggal poe, utamana sabada solat Subuh, teu saeutik warga nu datang tur hayang tepung jeung anjeunna. Rupa-rupa kapentingan warga nepungan Abuya Dimyati teh, aya nu ukur nepungan, salaman, atawa ngenta barokah cai du'a.

Tah, salasahiji ajaran nu paling mindeng didadarkeun ku Abuya Dimyati nyaeta perkara pentingna ngaji jeung diajar. Ulah ieuh tepi ka ninggalkeun ngaji alatan kasibukan atawa umur..

"Ngaji mah teu diwates ku umur," pokna.

Saking penting-pentingna ngaji, Abuya Dimyati sasauran, "Thariqah kuring mah ngaji!"

Ka anak-anakna jeung santri-santrina, anjeunna negeskeun kana pentingna barjamaah katut ngaji nu meh satata jeung wajib.

Abuya Dimyati tacan ngamimitian prung solat atawa ngaji, lamun anak-anakna tacan ngadeg kalawan rapi atawa masih di luareun shaf.

Abuya Dimyati naratas ngadegna Pasantren Cidahu, Pandeglang, Banten, taun 1965. Karya-karyana antarana wae Kitab Minhajul Ishthifa nu ngadadarkeun ngeunaan Hidzib Nashr jeung Hidzib Ikhfa, Kitab Aslul Qodr, khususiyat sahabat nalika perang Badr, 

Kitab Roshnul Qodr, Kitab Bahjatul Qooalaid, Nadzam Tijanud Darori, sarta Kitab Al-Hadiyyatul Jalaliyyah.

Anapon dina widang tasawuf, Abuya Dimyati nganut tarekat Qodiriyyah-Naqsabandiyyah ti Syekh Abdul Halim Kalahan. Ngan lagu ngalarapkeun suluk jeung tarekat ka parajamaahna, anjeunna ukur ngajarkeun Thariqah Syadziliyah ti Syekh Dalhar. Ku kituna teu matak heran, dina sapopoena Abuya Dimyati teh teu weleh tawadhu, suhud tur ihlas.

Anjeunna ge kalawan wijak sok nolak mun aya media nu maksud ngawartakeun pasantrenna, kaasup nolak sumbangan ti saha wae jolna.

Abuya Dimyati wafat poe Jumaah janari ping 3 Oktober 2003. Umat Islam mungguh leungiteun figur ulama nu gede komarana katut tawadhu.

Makam Abuya teu jauh ti imahna di Cidahu, Pandeglang, Banten.

Ceuk sesepuh Majelis Taklim Baitun Nidzom Cihanjuang Kabupaten Bandung Barat, KH Syihabuddin Mahmud, Abuya Dimyati kawilang arang kulem tiap wengina. Sakur wengi nu dipilampah teh taya lian ukur ngaji jeung ngaji.

"Ku penting-pentingna ngaji, anjeunna ngawuruk santrina ti kawit tabuh salapan wengi dugi ka janari tabuh satengah opat," pokna.

Tah, saminggu samemeh anjeunna tilar dunya, anakna nyaeta Abuya Muntaqo rek nikah. Saur Abuya Dimyati teh, "Sok we mun dia rek nikah mah nikah bae, ngan kula mah rek balik."

Tetela, pas maleman poe anakna rek nikah tea, Abuya Dimyati tilar dunya. Tepi kiwari, teu saeutik nu jaroh ka makam Abuya Dimyati nu daratang ti sakuliah daerah. ***