Sajarah Islam (7): Yahudi
Ku Warsa Suwarsa
Anu jadi korban utama ku meunangna umat Islam di Madinah nyaéta tilu séké sélér Yahudi: Bani Qainuqa, Quraizah, jeung Nadhir. Tilu golongan Yahudi ieu dijadikeun korban kusabab boga tékad merangan Rosul jeung umat Islam di Madinah. Malahan, nalika perang Khandaq, Bani Quraizah geus mimiti nyieun aliansi jeung kaum pagan Makkah. Tekad tilu golongan Yahudi di Madinah ieu jelas mangrupa ancaman seurieus keur lumangsungna éksisténsi ummah. Bani Qainuqah henteu hasil dina ngalakukeun barontak ka Rosul jeung umat Islam dina taun 625.
Henteu hasilna barontak anu dilakukeun ku Bani Qainuqah disusul ku gagalna Bani Nadhir anu geus ngawacanakeun rék ngayakeun aliansi kakuatan jeung kaum pagan Makkah. Balukarna , Bani Nadhir diusir ka Khaibar ku Rosul jeung umat Islam ti Madinah. Kitu deui naon anu kaalaman ku Bani Quraizah, kusab kaum Yahudi ieu jelas-jelas ngalakukeun komplotan jeung kaum Pagan Makkah nalika perang khandaq, Rosul katinggalina henteu némbongkeun sikep welas asih ka Bani Quraizah, kurang leuwih tujuh ratus urang Yahudi Quraizah dibinasakeun, awéwé jeung barudak Yahudi Quraizah dijual dijadikeun ‘budak beulian’.
Rajapati anu dilakukeun ku Rosul jeung umat Islam ka Bani Quraizah ku ukuran ayeuna mémang katénjo sikep anu telenges teu boga rasa kamanusaan, ngan kacida teu adil lamun saukur nganilai kajadian dina waktu harita ku standar kamanusaan jaman ayeuna. Masarakat Arab harita mangrupa masarakat primitif: Rosul jeung umat Islam sorangan hampir perlaya ditandasa ku kaum pagan Makkah. Dina stratégi perang, lamun Rosul jeung umat Islam ngantep ka Bani Quraizah, dina hiji mangsa tilu séké sélér Yahudi ieu bakal leuwih rongkah dina ngumpulkeun kakuatan, Rosul jeung umat Islam henteu miharep dina waktu anu baris datang, posisi jeung kaayaan ummah kudu nyanghareupan kakuatan anu leuwih rongkah. Éksekusi anu dilakukeun ku Rosul ogé saolah méré pesen ka anu ngamusuhan Islam, ulah lalawora boga tékad rék merangan Rosul jeung umat Islam. Perang psikologi ti Rosul ditujukeun ka tilu golongan: Yahudi di Khaibar, kaum munafiqun di Madinah, jeung kaum pagan Makkah.
Qur’an mértélakeun, anu ngaranna perang ku cara kumaha ogé bakal mawa balukar anu goréng. Jelas pisan, dalil-dalil dina Quran nandeskeun, aya anu leuwih penting méréskeun pasoalan tibatan ku cara perang. Numpurludeuskeun Bani Quraizah lain harti Rosul jeung umat Islam mika ijid ka kabéh kaum Yahudi. Hal ieu dilakukeun samata-mata keur mareuman oposisi anu bakal leuwih rongkah. Quran malahan méré tempat anu bener ka sababaraha Nabi ti kaum Yahudi; Musa, Harun, Daud, Sulaéman, jeung Isa ditempatkeun dina posisi anu dipihormat ku Rosul jeung umat Islam. Sababaraha kaum Yahudi jeung Kristen anu jadi minoritas di Madinah teu diganggu, malah bisa hirup rukun jeung umat Islam salila teu nimbulkeun kagoréngan.
Di ‘abad pertengahan’, antisemitisme mimiti mahabu, akar utamana ti kaum Garéja (Kristen). Kaceuceub umat Islam ka kaum Yahudi mimiti lumangsung sanggeus kaum ultra Zionis ngadeugkeun nagara sekulér Israél di Yerussalem, anu ngabalukarkeun leungitna kadaulatan Paléstina. Umat Islam saukur ngimpor konsép anti semit atawa anti Yahudi ti nagara-nagara Éropa terus dibasakeun kana basa Arab. Umat Islam sabenerna henteu boga tradisi mikaceuceub ka bangsa séjén!
Keur ngalégitimasi kaceuceub ka Yahudi, sababaraha golongan Islam Fundaméntalis ngagunakeun ayat-ayat Quran anu sabenerna ditujukeun ka tilu golongan Yahudi di Madinah. Kalawan henteu maké kontéks anu bener, ayat-ayat Quran anu ngagguar pasoalan Yahudi di Madinah dibabawa ka jaman ayeuna. Kacida bahaya, nalika ayat-ayat Quran didistorsi ku cara nafsirkeun sangeunahna. Nu jelas, ayana ayat-ayat Quran anu ngaguar nabi-nabi ti kalangan Yahudi, méré harti, umat Islam henteu boga sikep mika ceuceub kana ajaran jeung tradisi Yudaisme. Sikep Rosul jeung umat Islam anu katénjo telenges boga maksud sangkan pasoalan jeung kaum Yahudi gancang bérés.
Nu nulis nyaeta guru di MTs jeung MA Riyadlul Jannah, Cikundul, Kota Sukabumi
